Inni prorocy pogody ze świata zwierzęcego cz. 5

Dobrej pogody można się spodziewać, gdy świętojanki świecą jasno, złej, gdy jest przeciwnie. Jeżeli osy są niespokojne i zdradzają ochotę do kłucia, deszcz tuż tuż. Przed deszczem latają też zwykle długo do wieczora, zbierają bowiem zapasy na dzień następny. Podobnie, jeżeli się późno wieczór słyszy brzęczenie szerszeni, na drugi dzień pewny deszcz. Gdy pogoda pewna, snują się koło mrowiska całe szeregi mrówek, które przed deszczem chowają się do domku i siedzą tam spokojnie. Jeżeli mrówki w lecie budują wysokie mrowiska, znoszą pilnie do gniazd szpilki i kawałeczki drzewa, zima z pewnością będzie ostra i zimna.

Od dawna też za znakomitych proroków pogody uważano pająki. Jak to wspomnieliśmy już w pierwszym rozdziale, pająki muszą być bardzo oszczędne w wydzielaniu cieczy, z której snują pajęczynę, ponieważ wydzielanie to stoi w ścisłym związku z odżywianiem się. Wygłodzony pajączek nie może prząść gniazdek, jeżeli jednak dobrze się odżywia, może każdego dnia wysnuwać nowe przędziwa. Dlatego też pająk nigdy nie pracuje w czasie burzy i deszczu, ponieważ wie, że praca jego poszłaby na marne, a że w dodatku w czasie niepogody trudno o pożywienie, wie, że nie mógłby popsutej sieci zaraz naprawić.