Ogar cz. 14

Małe ruskie ogary tak zwane ,,piesze gończe”, podobne są ze składu do kostromskich, różnią się tylko od tych ostatnich ogonem, który noszą zawsze w kółko zakręcony. Wiatr mają dobry, lecz lubią łazić po tropach zwierza, węsząc przy ziemi. W gonie są zajadłe i wytrwałe, niesłychanie wytrzymało na najtęższe zimna. U nas dawniej takie psy, zwano ,,kopytnymi“ w przeciwstawieniu do tych, które goniły górnym wiatrem i stąd nazywane były „wietrznymi“ (Ostroróg, myślistwo z ogary).

W obecnych czasach krzyżowanie wyżej wymienionych ras z angielskimi, dało początek dzisiejszym rasom ogarów, utrzymywanych w myśliwskich psiarniach zamożnych właścicieli ziemskich.

Arlekiny. Mało znana ta rasa utrzymywaną była dawniej w Rosji, jak się zdaje nie dla jakichś szczególnych zalet, lecz tylko dla koloru sierści, która była tarantowata, to jest biała, usiana regularnymi, okrągłymi, czarnymi plamkami, jak u melampów (psów dalmatyńskich) co wyraźnie świadczy o pochodzeniu tej odmiany ogarów. Dzisiaj ta rasa zupełnie zaginęła.