O tych, co noszą domki na swych grzbietach cz. 6
Przykrywa ta na wiosnę odpada. Jeżeli zwierzę jest nieżywe, przykrywa ta zesycha się, wietrzeje, podczas gdy zwierzęta żywe wydzielają lepki płyn utrzymujący przykrywę w dobrym stanie. Budowa domu trwa u ślimaków nieprzerwanie całą wiosnę i lato. Ostatni zakręt jest zwykle częścią najpóźniej wytworzoną, a wierzchołek stanowi fundament, od niego bowiem ślimak budowę swego domku zaczyna. Niektóre ślimaki starają się nie tylko o to, aby domki ich były wygodne i trwałe, ale i przyozdabiają wspaniale swe mieszkania.
Ozdoby te stanowią różne ząbki, które powtarzają się warstwami. Tak jednak przyozdabiają domki swe ślimaki morskie, podczas gdy powierzchnia domków naszych ślimaków jest zazwyczaj zupełnie gładka.
Najzwyklejszą formą domku ślimaczego jest forma płaskiego wewnątrz pustego ostrokręgu, ale bogactwo form u ślimaków jest niezmierne. Dzisiaj znają naturaliści około trzydzieści tysięcy różnego rodzaju żyjących ślimaków, a domki tych różnych rodzai, chociaż na ogół podobne są do siebie, przecież różnią się niezmiernie w szczegółach, czasem nawet tak bardzo, że przyrodnicy namyślali się, czy zwierzęta niektóre zaliczać do ślimaków. Takie np. chitonidy mają tak różną od ślimaków budowę ciała, że zaliczono je do tak zwanych urmolusków amphinii.