Psy domowe i pokojowe cz. 15

Mały pies pokojowy

Mały pies pokojowy

Oczy małe, iskrzące się, bardzo ciemne, prawie czarne, nieco ukośne, ani bardzo wystające, ani ani też zapadłe.

Uszy wysoko osadzone, blisko siebie stojące, zwykle ukośnie przycięte, co tylko wprawna ręka dobrze wykonać jest w stanie. W nowszych czasach, zjawiły się już w hodowli czarne, podpalane terriery ze zwisającymi, małymi i gładko przylegającymi uszkami. Szyja wysmukła i zgrabna, skóra mocno napięta, nie tworząca fałdami zwisłego podgardla; łopatki ukośne, wystające.

Pierś pomiędzy przednimi nogami dosyć wąska, pomimo to głęboka i obszerna.

Grzbiet krótki i silny, brzuch nieco podkasały, lecz nie w takim stopniu, jak u charta.

Nogi proste, muskularne, palce nie długie, skupione.

Ogon dość krótki, trzymany zawsze w równym, poziomym kierunku, cienki, nigdy nie bywa ucinany.

Sierś krótka, gęsta,-gładka, lśniąca, jednostajnej czarnej barwy; nad oczami, centki ciemnobronzowego koloru. Takiż odcień na pysku, na nogach i na dolnej stronie ogona. Wadliwymi są wszelkie białe odznaki, jako też jasnej barwy podpalenizna.