Psy domowe i pokojowe cz. 6
Cechy czystej rasy pudla są: wzrost średni, dochodzący miary niewielkiego wyżła. Budowa ciała z pozoru krępa, z powodu gęstego runa,-silna i muskularna. Głowa podniesiona do góry, średniej wielkości, pysk nieco wydłużony, uszy długie, zwisłe, gładko przylegające, warga wierzchnia nie tworząca fafli, oczy żywe, bystre, o pojętnym, lecz łagodnym spojrzeniu. Szyja krótka i silna; pierś niezbyt szeroka, grzbiet silny, nie wgięty; ogon krótki, wysoko osadzony, prosty, nie zakręcony, zdobny gęstą kitą i niekiedy ucięty, nogi dość krótkie, silne, proste. Sierść wełnista, miękka, w spiralne kędziory skręcona, rozdzielająca się na grzbiecie i zwieszająca się po obu stronach, aż do nóg psa; u pudli często strzyżonych, cecha ta niknie; kolor sierści ma być zupełnie jednostajny, albo śnieżno-biały, albo czarny; w tym ostatnim razie, małe biało odmiany na piersiach i na końcach nóg nie stanowią wady; Wadliwą jest wszakże wszelka pstrokacizna, jako to: łaty na grzbiecie lub na uszach. Kolor sierści kasztanowaty nie jest pożądany, ponieważ włos przy tym zwykle bywa pozbawiony połysku. Wadliwymi są także: pysk zbytecznie długi i cienki, krótkie i krótkim, prostym włosem porosłe uszy, jako też nos cielistego koloru lub plamisty; powinien być zawsze czarny.