Hamaki pająków cz. 1

Ludzie uważają zwykle pająki za stworzenia nadzwyczaj wstrętne, najbardziej jednak do pająków uprzedzony człowiek podziwiać musi ich misterne dzieło, pajęczynę. Pajęczyny te nie są wszystkie jednakowe. Jedne odznaczają się nadzwyczajną delikatnością wyrobu, inne zadziwiającą trwałością. Każdy z pająków nosi stale ze sobą warsztat do wyrobu pajęczyny; warsztacik ten bowiem stanowi nieodłączną część jego ciała i składa się z licznych gruczołów, znajdujących się z tyłu w ciele pająka i dlatego to pająk tylną część ciała posiada znacznie grubszą od przedniej. Za pomocą 4 – 6 brodaweczek, setkami nadzwyczaj delikatnych rureczek wypływa płynne przędziwo, a mianowicie z każdej rureczki jedna kropelka, którą pająk w delikatną niteczkę wyciąga. Wszystkie te niteczki łączą się następnie w jedną nitkę, tężeją szybko na powietrzu i stają się silne i trwałe. Przypatrzmy się kiedy pospolitemu pająkowi krzyżakowi, jak on sobie gniazdko buduje. Czyni to zwykle pomiędzy dwoma drzewami. Drzewa te stara się połączyć przede wszystkim poziomymi nitkami. Jeżeli drzewa są tak położone, że łączą się ze sobą gałęziami, przenosi niteczki przylepione do jednego drzewa na drzewo drugie, wyciąga je dokładnie i przyczepia silnie na drugim drzewie.