Prorocy pogody pomiędzy ptakami cz. 4
W razie pięknej pogody jaskółki znajdują znacznie więcej pożywienia i zadowolone z łowów pokrzykują wesoło; gdy ma być deszcz, polowanie mniej przynosi rezultatów i jaskółki wydają ze siebie głos cichszy, przytłumiony.
Najgorszy humor mają jaskółki, jeżeli niepogoda ma trwać czas dłuższy. Temu złemu humorowi niema się zupełnie co dziwić, owady bowiem wtedy kryją się wśród listków i biednym jaskółkom bardzo trudno głód zaspokoić. W takich kiepskich czasach towarzyszą one zwykle przechodzącym ludziom w tej nadziei, że ten i ów owad przestraszony ludzkimi krokami zerwie się i uleci w powietrze. Wtedy też jaskółki polują po ścianach i murach, a baczny obserwator widzi w tych oznakach przepowiednię długiej niepogody.
Nieco do jaskółek podobne burzy ki, latające nad morzem, nazwano ptakami burzy. Pojawiają się one zwykle koło okrętów przed zbliżającą się burzą i pojawienie się ich nic dobrego żeglarzom nie wróży.
Żyjąca nad naszymi wodami łyska zdaje się również przeczuwać zbliżającą się niepogodę. Jeżeli kąpie się wiele, można się spodziewać niepogody, a jeżeli i w czasie deszczu lata niespokojnie nad zwierciadłem wody, często się zanurzając, jest to znak, że niepogoda potrwa długo.