Ogólne prawidła chowu psów cz. 18

O właściwym układaniu, mówić będziemy przy opisie oddzielnych ras psów i celów do jakich służą, tutaj poprzestaniemy tylko na ogólnych uwagach, pod względem podstawowych, iż tak rzekę, zasad układania. Zo strony układającego, wymaganymi są: cierpliwość, stanowczość, sprawiedliwość, rozwaga i metoda; ze strony psa, pojętność. Sprzymierzeńcami układającego są: chęć dojadła w psie, pragnienie pieszczoty, a wreszcie bojaźń kary. która go nie minie skoro na nią zasłuży. Sprawiedliwość zaleca aby psa nie karać niesłusznie, a uczucie ludzkości, aby psa nie katować; rzeczywiście w jak większej liczbie wypadków dosyć będzie pogrozić psu aby spełnił to, czego od niego żądamy.

Stąd słusznie powiada jeden z francuskich pisarzy: „jeśli nie chcesz bić psa, miej zawsze narzędzie kary przy sobie, tak aby pies mógł je widzieć”. Chęć do jadła u psa, jest ważnym pomocniczym środkiem, gdyż skoro raz już pies pozna że posiłek jego jest niejako nagrodą za dokładne spełnienie danego mu rozkazu, będzie takowy spełniał chętnie, skoro go należycie zrozumie. Aby zaś mógł go zrozumieć, układający powinien ściśle się trzymać logicznej metody, polegającej na tern, aby stopniowo przechodzić od rzeczy łatwiejszych do trudniejszych i nie pierwej rozpoczynać nową naukę, aż poprzednią pies dobrze zrozumie i utwierdzi sobie w pamięci. Gdy piesek okazuje się chętnym w spełnianiu rozkazów, należy go wynagrodzić głaskaniem, wreszcie podaniem mu upragnionego jadła.