Ogar cz. 13

Rasy wschodnich ogarów są następujące:

Kostromska czyli jarosławska, pochodząca od psów tatarskich. Psy tej rasy mają łeb podobny do wilczego, uszy mało zwisłe, w stanie podniecenia podnoszące się do góry; szyję grubą, z fałdzistym podgardlem, pierś dosyć wąską, ale wypukłą: nogi krótkie, grube, silne, stąd pies wydaje się niskim; postać ich i chód, przypominają wilka; wiatr mają doskonały, górny, to jest że goniąc, nie spuszczają głowy i nie węszą po tropach, na ziemi. Głos piękny, pełny, donośny.

Dawna ruska rasa. Wielkiego wzrostu z głowa dużą grubą, lecz suchą, z pyskiem bez zwisłych warg (fafli); szyja dosyć długa, gruba, u starych psów z obwisłem podgardlem. Nogi wysokie, silne, ogon zagięty. Sierść na głowie i nogach krótka i gładka, na całym ciele gruba, na karku i szyi długa jak u wilka; kolor sierści siwy, na głowie czarna pręga Niesłychanie silne i wytrwałe, gonią doskonale i zawzięcie wilka i lisa. Charakteru są dzikiego i złośliwego; rzucają się na domowe zwierzęta, a dla gromad owiec są prawdziwą plagą. Stąd w, miarę postępu kultury, rasa ta stopniowo znika i dzisiaj stała się już bardzo rzadką.