O tych, co noszą domki na swych grzbietach cz. 5

Domki ślimaków błyszczą nieraz wspaniałymi barwami, najczęściej mają kształt śruby, ale można także spotkać domki mające kształt donicy albo półmiska. Powstają one z wapnistych wydzielin płaszcza, który jest fałdem skóry, otaczającym przód ciała od strony grzbietu. Skorupka ta zaczyna się tworzyć od wierzchołka i postępuje pokładami aż do otworu, który z powodu tego, że ma zgrubiałe brzegi, nazwano wargami. Zwykle zakręty domku wiją się na prawo około pewnego rodzaju słupa lub wrzeciona, ciągnącego się od wierzchołka aż do otworu. Dzięki specjalnemu mięśniowi, tak zwanemu mięśniowi wrzecionowatemu, może się zwierzę wydostawać ze swego domku i dostawać się do niego na powrót. Przednia część ciała ślimaków zaopatrzona nóżkami wystaje zwykle z domku. Niektóre ślimaki posiadają na dole wapienną albo rogowatą przykrywkę, zamykającą otwór. Przykrywkę tę jednak odróżnić trzeba od tak zwanej przykrywki zimowej, którą można znaleźć u wielu domków ślimaczych, gdy ślimaki zabierają się do przezimowania i zalepiają otwór muszli.