Miasta koralowe cz. 2

Koralowce budujące koralowe rafy przebywają zwykle w morzach strefy gorącej, potrzebują bowiem do swego istnienia wody posiadającej przynajmniej 20° Celsiusza ciepła.

Stosownie do formy i położenia miast koralowych rozróżniamy rafy koralowe pobrzeżne, tj. stykające się bezpośrednio z brzegiem lądu stałego lub wyspy, rafy kanałowe, zwane także barierami, znajdujące się w pewnej odległości od brzegu, żatole otaczające wyspy pierścieniowato, zwykle poprzerywane, mające w środku jeziorko spokojnej wody (laguna) i wreszcie koralowe ławice.

O powstawaniu koralowych lawie, raf, różni przyrodnicy różnie opowiadali. Jedni byli tego zdania, że zaczynają one budowę na dnie morza i prowadzą ją aż na powierzchnię, inni, że budowy te zaczynają się około 36 metrów pod powierzchnią morza i twierdzili, że w większej głębi koralowce żyć by nie mogły z powodu wielkiego ciśnienia, które woda wywiera na przedmioty będące głęboko pod powierzchnią. Zresztą rafy koralowe mogą się tworzyć wszędzie tam, gdzie polipy znajdą odpowiednie warunki życiowe, a więc temperaturę, czystość i głębokość wody, odpowiednie pożywienie i stałą podstawę, do której by roboty swoje przyczepiać mogły.